Szkoda całkowita uznawana jest wówczas, gdy ubezpieczyciel stwierdzi, iż samochodu w ogóle nie da się naprawić lub gdy naprawa przekracza:
– 100 proc. wartości auta w przypadku naprawy z polisy OC;
– na ogół 70 proc. (dokładna wartość wpisana jest w OWU) wartości samochodu, w przypadku naprawy z polisy AC.

Szkoda całkowita oznacza, że ubezpieczyciel nie pokryje kosztów naprawy samochodu, tylko wypłaci równowartość pojazdu z dnia wypadku, pomniejszoną o wartość wraku, który pozostaje Twoją własnością. Nazywa się to ustalaniem odszkodowania.

Przykład:

Posiadasz samochód, który w dniu wypadku według ubezpieczyciela wart jest 12 tys. zł (tu również należy dokładnie przyjrzeć się wycenie). Towarzystwo ubezpieczeniowe uznaje, że naprawa powypadkowa kosztowałaby 14 tys. zł, więc stwierdza szkodę całkowitą, a wrak samochodu wycenia na 4 tys. zł. W takim wypadku otrzymasz 8 tys. zł  12000-4000) od ubezpieczyciela oraz pozostaniesz z wrakiem, który możesz sprzedać lub firma ubezpieczeniowa  wystawi go na sprzedaż za Ciebie.

Szkoda całkowita przy AC spowoduje też zamknięcie polisy w ryzyku AC gdyż suma jest wyczerpana, ale po naprawie można oczywiście pojazd znowu ubezpieczyć.